Vergewe my
my onbedagsaamheid,
wanneer jy water vra -
ek slegs sand aandra.

Vergewe my
my selfsugtigheid -
deur son vir my te hou,
terwyl jy in donker rou.

Vergewe my
my onverdraagsaamheid -
as dorings in vlees steek,
my nuwe blare deurbreek.

Vergewe my
my onnoselheid -
in stede van plek te maak,
ek jou kroonblare kraak.

Vergewe my
my onbetrokkenheid -
as jy alleen eenkant staan,
ek blind is vir jou traan.

Vergewe my
my negatiwiteit -
oor blomtuin hoeka verlore,
deur toeka se geslote ore.

Vergewe my nie
my realiteit -
dat ek steeds knielend bid,
God sy Tuinhand hier spit.