If you have javascript turned off you may have problems accessing the (pulldown) menu on this site. If this is the case, you may access all the pages through the "Sitemap" which can be found on the top right of each single page. Thank you!

Tussen Treine

Ek wonder wat van jou geword het
Jy wat nog so by my spook
Ek weet net ons het die vuur gemaak
Die wêreld aan die brand gestook

Nou is die nagte soveel stiller
Die dae eis hul eie tol
Maar ons twee was die wilde wind se blare
Ons kaartjies lê die hele wêreld vol

Tussen treine, tussen stasies
Lê daar basies net die leë spore
Tussen treine, tussen stasies
Lê die leë spasies van die onskuld nou verlore

Nou vra ek waar het alles begin
Die ding van los wees voor die wind
Onthou jy ook die rook, die yster
Die lig wat in die verte blink

Dan dink ek terug aan soveel dae
Soveel stawe op die spoor
Ja daar was voorheen 'n tyd van treine
Waar en wanneer het ons dit verloor?

Tussen treine, tussen stasies
Lê daar basies net die leë spore
Tussen treine, tussen stasies
Lê die leë spasies van die onskuld nou verlore

Elke keer was dit 'n afskeid
Elke keer weer 'n begin
'n Honderd haltes langs die spoor
Elke stasie het sy eie skim

Miskien het ek verleer om te kyk
Jy bepaal jou eie baan
Soms sien ek die skadu van jou spieëlbeeld
As spieëls verbrokkel voor die maan

Woorde en musiek: Richard van der Westhuizen

I wonder what became of you
You who still haunt me
I know we just made the fire
to ignite the world

Now the nights are so much quieter
The days take their toll
But the two of us were the wild wind's leaves
Our tickets are scattered all over the world

Between trains, between stations
There are basically only the empty tracks
Between trains, between stations
Lay the spaces of innocence now lost

Now I ask where everything started
This thing of being free before the wind
Do you remember the smoke, the iron?
The light shimmering in the distance

Then I think back on so many days
So many bars on the tracks
Yes, before there was a time of trains
Where and when did we lose this?

Between trains, between stations
There are basically only the empty tracks
Between trains, between stations
Lay the spaces of innocence now lost

Every time it was a farewell
Every time 'n fresh start
A hundred stops along the tracks
Every station has its own phantom

Maybe I unlearned how to look
You determine your own path
Sometimes I see the shadow of your reflection
As mirrors fracture before the moon

Words and music: Richard van der Westhuizen