Dit is, het hulle gesê
die taal van die onderdrukker.
Dit kom, het hulle gesê
uit die mond van Europa
Dit het, het hulle gesê
'n Enkele styl - net een vir kommunikeer
maar uit die buik van Afrika kom sy.
Uit die mond van slawe, Europeers, inheemse volke.

Dans sy op die maat
van oer-oue tromme en handgemaakte kitare
Dra sy kostuums van vele kleure
en sing sy in 'n duisend stemme

Nou, na die stormjare,
dans sy nie meer so flink
maar sy omhels die skouers van haar susters
en kus versoenend op elke wang.
Aan die geveg oor identiteit het sy geen erg
in die Afrika rennaisance vind sy haar weg.

It is, so they said,
the language of the oppressor.
It comes, so they said,
from the mouth of Europe.
It has, so they said,
only a singular style - just one to communicate
but from the under belly of Africa she comes.
from the mouthes of slaves, Europeans, and indigenous peoples.

She dances to the rhythm
of ancient drums and hand-made guitars.
She wears costumes of many colours
and sings in a thousand voices.

Now, with the stormy years gone by,
her dance is slower
but she embraces the shoulders of her sisters
with a conciliatory kiss for every cheek.
She is not in that fight for identity -
along the grail of the African renaissance, she finds her way.