eerste doudruppel op lelieblaar
stewige anker in stormwind
tentseil wat my laat voortbeur
deur onweer, aanslae en onheil
 
die rots waarop ek vastrap
as my wankelvoete sou gly
kus van my oggendson
koelte in snikhete haatbrand
 
tarentaalkolletjies in my skets
irriterende brulpadda geklets
tog is jy in geheue afgeëets
 
jy is my hart se liefdespunt
my wappervaandel goedgesind
so kan jy maar lustig verslind
is ons nie tog saamgebind