If you have javascript turned off you may have problems accessing the (pulldown) menu on this site. If this is the case, you may access all the pages through the "Sitemap" which can be found on the top right of each single page. Thank you!

In die skemer van die berge

In die skemer van die berge,
doringboom aan elke kant -
sit alleen die tenger vroutjie,
op die grens van niemandsland.

Wiegend neurie sonder woorde,
want haar siel is weggevat -
môre kom die nare drome,
op haar skewe kronkelpad.

Maar sy luister na geluide,
uit die Skepper se natuur -
wink kromvinger na die naguil,
wat haar woordeloos aangluur.

Sal sy opstaan, sal sy lewe,
slegs die jakkals kan getuig -
want as son sy strale uitstrooi,
sit sy met haar hoof gebuig.

Is daar water in die bergstroom,
wat haar dorre siel sal voed -
of is als vir haar verlore,
bly dit donker sonder gloed.

Maar die wolke op haar bergie,
gooi ’n skadu oor haar hoof -
as hul donker hang in stilte,
weet haar menswees is beroof.