As ek binnekort vergeet,
om bekende gelaat
duidelik te eien
strelend-helend’
omgee-aanraking,
soms as dreigement,
met afsku beskou.

As my eens atletiese,
ferm beenstruktuur,
goudbruin-seepglad,
vel, lyf en gelaat,
verander in skewe
kronkel padkaarte,
bruin oumakolletjies,
angstig aangluur.

As ek jare lange -
troetel-naampie,
nie kan herroep,
want met dekades,
het uitveër onverpoos,
gewis en leeggemaak,
byna elk denkbar’ groep.

As ek kopknikkend -
starend- nikssiende,
na saffier-blou oë staar,
sal jy my kreukelhand,
stewig in joune verberg,
my steeds beskerm,
teen vreemde gevaar?