grysgroen oë staar terug
uit die konkaaf van ’n spieël
ek merk bekende glinster
en hoor die skaam, skugter lag

staar na sagte, skewe strate
wat lewenspotlood skets
en wasem verberg veilig
venster na vodde flentersiel

ons deel gesamentlik
in vreugde, smart en pyn
hoor naderende donder
en sing as son skitterskyn
ek ken jou gedagtes
en jou grysgrou gewete
onthou mooie herrinnering
van drome lank reeds vergete