My digtersbeker
In ’n koel-lawend bergpoel,
hoog teen die berg se hang,
rangskik ek goue liefdeskrale,
in lowergroen mos vasgevang,
groot-oog waterskilpad -
loer uit verweerde skuit,
as palmtak se minnelied,
ons na vêr droom verskiet.
Meganies retireer deur -
magies-waterval sproeireën,
waar hand, hart, honger lippe –
mekaar vleg-strengelvind.
Skoenlapper in Skepperkleure,
meesterlik uniek aangekwas,
fladder-vlieg, flikflooi speels,
met lawwe naaldekoker-kind.
Visarend stagneer halfweg -
deur swiep- vryval-aksie,
gewaar waterval toneel,
en deel in hoof attraksie.
Takbokke huppel-trippel,
ritmiese horing-tanga,
as Waterlelie mallemeule,
walsend sirkelkring bring.
Bergvarings buig laag,
as stil- waardeer ovasie,
en figure amalgameer,
wyl natuur luid apploudeer -
as suiwer water, volmaak-
liefde en elk’ unieke dier,
voor Sy skepping-oog -
rondomtalie seevier.